Je bent ooit begonnen vanuit bevlogenheid. Met een helder doel, een visie, een verlangen om iets neer te zetten.
Maar ergens onderweg is er iets veranderd. De dagen zijn voller geworden, de druk hoger, de verwachtingen scherper.

Je merkt dat je meer aan het managen bent dan aan het leiden. Van projecten, van mensen, van situaties… soms zelfs van jezelf.

Je houdt de touwtjes stevig vast, want je weet: als jij het niet doet, dan loopt het spaak.
En toch wringt het. Je voelt dat het zo niet langer klopt.
Je werkt hard, maar beweegt weinig. Je voelt spanning waar ooit flow was.

Misschien herken je het: gesprekken die oppervlakkig blijven, een team dat minder initiatief toont, of het gevoel dat je vooral aan het repareren bent in plaats van aan het bouwen.
Het zijn signalen dat je koers langzaam aan het afdrijven is. Niet omdat je faalt, maar omdat je te lang bent blijven sturen vanuit controle in plaats van vertrouwen.

Koersvast begint precies daar: bij het moment waarop je voelt dat er iets mag veranderen, maar nog niet weet hoe.